Karınca

Bu topraklar ne beni kaldırır

Ne de bir güvercinin kanadına saklanan karıncayı

Çamur kozalakları içerisine yüreğimi bularım

balçıktan yapılma bu dünyaya

Sabahı yakaladığımız o serçenin gagasında kalan

şarkıları çalarız

Ne gündüz kalır geriye ne de bir kedi

Kalbimin kaslarında her an hücrelerime işlerken beynim

Tüm kıtaları dolaşır benden uzaktaki ruhum

Kaybolmuş bir galaksiden gelen eski bir ışık gibi

İçimin pazen pijamasında nefes alır gözlerim

Özler dururum yarın ölecek ağustos böcekleri gibi

İçimi dolduran tebessüm baştan aşağı sarar bedenimi

Unutması zor olan anıları bir kenara iterim

Gözlerimdeki bebeğe bakmazsam ölüme giderim.

Levent Özbek

Yorumlar