yürürken güldüm
ayağım dolandı
yavaşladım
hani bu kadar zaman içinde yaşamın ne anlamı olacak ki
bağıracaktım yanımdan geçenlere
koşturup duruyorlar
sayılara vursak hepimizin koşturmalarının hızını
bir protona yetişemeyeceğiz, bize toz attırır.

oysa kalbim sayıyor
saniyenin onmilyonuncu trilyonda birini
hemen hemen durmuş gibi
ayın parçalarından arta kalan ışıkların mevsiminde
kocaman kocaman atıyor
lap pat pat lap lap
of bu ne evren
bu ne galaksi
hepsini sanki yüreğim doğuruyor.

büyük birleşmeyi gevşeteceklermiş bugün duydum
güldüm
komik
bizi yok edebilirlermiş
olmayan cihanda nasıl şarkı söyleyeceğimizi sormuyorlar
“durdurun dünyayı inecek var” demişti ferdi tayfur
hızlandırın parçacıkları
gerçekse dediğiniz
ben de sıvazlayayım bir ucundan

of kara delikler
neden karasınız
içimizdeki güneşi kıskanmayın
“sevdamızı alın yare götürün”
gücünüz yetiyorsa sevdamı o güvercinin kanatlarına bırakın
aşkolsun kara delikler size aşkolsun
beni ona kavuşturun.

Levent Özbek