Newton’dan Çıktık Yola Freud’da Verdik Mola Memlekette her gün yeni ölümler oluyor, içim yanıyor, elimden gelen herhangi bir şey olmadığından üzüntüden kahroluyorum. 13 Mart 2016 Ankara katliamından sonra kafam aylarca durdu - işlemez hale geldi, günlerce sokağa çıkamadım. Bu ölümler üzerine haber kanallarındaki, TV’lerde “nöbetçi uzmanlar” konuşuyor. Bunları dinleyince dayanamayıp, elimde kumanda zaplıyorum. Diğer TV programları ise memlekette hiçbir şey olmamışçasına “vur patlasın çal oynasın” şeklinde devam ediyor. (Eskiden komşuda ya da sokağımızda birisi ölse televizyonun, radyonun sesini kısar, komşunun yasına ortak olmaya çalışırdık.) Ben de dün akşam gece yarısı “Kısmetse Olur” programının tekrarını izledim. Bazı kavramları birleştirerek, “yeniden dünyayı bilmeye çabalayabilir miyiz?” diye kafa yorarken uyuyup kalmışım. Neyse ki aklımdakileri toparlayıp bir şeyler yazdım. Umarım hatırlamak işe yarar.

Levent Özbek İnsan, evrimsel olarak geliştirdiği algılayıcıları sayesinde, sonsuz sayılabilecek sayıda veriyi, beynindeki binlerce sinir hücresinin örgütsel olarak çalışıp yıllardır damıttığı süreçlerle işleyerek ve kendince bir takım kavramlar yaratarak, kendisini evrendeki “en akıllı”, “en zeki” canlı olarak nitelendirmeyi becerebilmiş bir varlık olarak kendi türü tarafından tanımlandığı varsayımını yapmıştır. Hangi din ve ideolojiye bakılırsa bakılsın, temelinde insanın evrendeki tek düşünebilen -ki düşünmenin kesin bir tanımı olmamakla birlikte- canlı olduğu, yine insan tarafından kabul görmüştür. Düşünmenin tanımı da yine insan tarafından yapılmaya çalışıldığından bu ona yakıştırılmış ama üzerine olmayan bir gömlek gibi savruk bir biçimde durmaktadır.

Ocak – Şubat : 2016, Yıl: 10, Sayı: 22

dr. levent özbek- nisan yağmurları- nisan serap muratoğlu

Her şey hem kendisidir hem de değildir, çünkü her şey bir akış halindedir, sürekli olarak değişir, sürekli olarak oluş ve yok oluş halindedir. Herakleitos

Bu yazı; anlama çabasını, anlayabilenlere aktarabilme çerçevesinde derlenmiş bir çalışma olmaktan öte herhangi bir amaca yönelik değildir.

Bir Nobel alma Hikayesi: Catz (University College London) 1970 yılında aşağıdaki SİNAPTİK İLETİM teorisi ile Nobel ödülünü almıştır SİNAPTİK İLETİM: SON PLAK POTANSİYELİ OLUŞUMUNDA MODELLEME VE SİMÜLASYON ÜZERİNE BİR ÇALIŞMA

Adana Dalıcısı Güvercinleri